Μετά τη χαλαρότητα και τη σχεδόν απραξία του Αυγούστου, πλησιάζει ο Σεπτέμβριος. Ο μήνας που, ακόμη κι αν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που οι ενήλικες τελειώσαμε το σχολείο, το μυαλό μας ανασύρει σχολικές μνήμες, θέλοντας και μη ακόμη κι από κάποιους ιδιαίτερους ήχους ή μυρωδιές. Είναι ο μήνας που ανοίγουν τα σχολεία και μικροί και μεγαλύτεροι μαθητές συναντούν αγαπημένους φίλους, συμμαθητές, δασκάλους και με μια φυσιολογική αγωνία για το άγνωστο, συνειδητοποιούν πως η νέα χρονιά θα τους φέρει σε επαφή με νέες γνώσεις . Ο Σεπτέμβριος, όμως, είναι και ο μήνας που για τους περισσότερους από μας τους ενήλικες τελειώνουν οι διακοπές του καλοκαιριού και έτσι είναι περισσότερο απ’ ότι ο Ιανουάριος, ο καιρός του επαναπροσδιορισμού παλιών τακτικών και της θέσπισης νέων στόχων επαγγελματικών, συναισθηματικών, οικογενειακών.

Ερευνες πιστοποιούν πως υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στο ενδιαφέρον του γονιού για τη σχολική εξέλιξη και στην εκπαιδευτική πρόοδο του παιδιού (Brigham Young University). Τι σημαίνει αυτό, όμως, για το γονιό; Σημαίνει κουβέντα με το παιδί του. Η δεξιότητα της συζήτησης είναι ένα εφόδιο στη μαθησιακή διαδικασία που θα φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο στη μετέπειτα ζωή. Τα τελευταία 20 χρόνια, η έρευνα έχει δείξει κάτι που γνωρίζουν οι γονείς εδώ και πολύ καιρό: η συγκέντρωση της οικογένειας γύρω από το τραπέζι και ό,τι συνεπάγεται αυτό εκτός από το φαγητό (ανταλλαγή απόψεων, αστεία, νέα) έχουν σύνδεση με την καλή σχολική επίδοση (Harvard University ). Το οικογενειακό τραπέζι προάγει την ψυχική υγεία των μελών της οικογένειας, ιδιαίτερα των παιδιών και των εφήβων και είναι αναγκαίο να πραγματοποιείται τουλάχιστον κάθε 3-4 φορές την εβδομάδα για την διαφύλαξη της ψυχικής και συναισθηματικής ισορροπίας της οικογενειακής ζωής (Ely & Gleason, 1995).

Με τη συζήτηση βελτιώνονται οι σχέσεις της οικογένειας (ισχύει και για τη μονογονεϊκή) και νιώθουν όλοι καλύτερα. Είναι σημαντικό οι γονείς να ενθαρρύνουν τα παιδιά να εκφράζουν τη γνώμη τους. Όταν τα παιδιά έχουν βήμα λόγου από μικρή ηλικία, όταν οι γονείς τα λαμβάνουν υπόψη, τότε τα παιδιά ωριμάζουν σωστά, μαθαίνουν και τα ίδια να σέβονται τις απόψεις των άλλων και διαμορφώνουν ισορροπημένη προσωπικότητα, μαθαίνουν την αξία της οικογένειας και περνούν ποιοτικό χρόνο με άτομα που τα αγαπούν και τα κάνουν να νιώθουν ξεχωριστά. Μπαίνοντας τα παιδιά σε αυτή τη διαδικασία όχι μόνο μαθαίνουν να σκέφτονται και εμπλουτίζουν το λεξιλόγιό τους, αλλά ταυτόχρονα διδάσκονται το σεβασμό για τη γνώμη των άλλων. Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν κάνοντας ερωτήσεις (πχ. “Πώς ήταν η μέρα σου; Τι καινούριο συνέβη; Πώς τα πήγες με τους φίλους/συμμαθητές σου;).Ο διάλογος είναι αυτός που βοηθά στην επίλυση προβλημάτων, αναπόσπαστο κομμάτι της δημοκρατίας. Έτσι λοιπόν η καλλιέργεια του διαλόγου κρίνεται απαραίτητη στα παιδιά για να μπορέσουν να σκέφτονται πιο δημιουργικά, να διαμορφώσουν σχέσεις με πνεύμα συνεργασίας, να είναι χαρούμενα και τα χαρούμενα παιδιά έχουν αυτοπεποίθηση και μεγαλύτερο κίνητρο για μάθηση (HGSE lecturer Christina Hinton).

Οπότε από Σεπτέμβριο ας θέσουμε όλα τα μέλη της οικογένειάς μας ως βασικό στόχο γι’αυτή τη χρονιά περισσότερο ποιοτικό χρόνο επικοινωνίας μεταξύ μας. Μειώνοντας σταδιακά έστω και μισή ώρα το χρόνο από την καθημερινή θέαση της τηλεόρασης και του ίντερνετ και αφιερώνοντάς τον για οικογενειακή κουβέντα, βάζουμε τις βάσεις για ένα παιδί πιο επικοινωνιακό, με υψηλότερους βαθμούς, ανθεκτικότητα και αυτοπεποίθηση, με αίσθημα ασφάλειας, δεκτικό σε κάθε τι καινούργιο, με αυξημένη μνήμη και ανοιχτούς πνευματικούς ορίζοντες και για ένα γονιό πιο σίγουρο για το αποτελεσματικό γονεϊκό του έργο. Τη νέα χρονιά, λοιπόν, ας στοχεύσουμε γονείς και εκπαιδευτικοί στην καλλιέργεια του βασικού κινήτρου για την καλύτερη μαθησιακή πορεία του παιδιού και την ομαλή και καλή λειτουργία της οικογένειας που είναι η εξοικονόμηση ελεύθερου χρόνου και η διάθεσή του στην επικοινωνία με το παιδί μας.