Με Γήινες Αλήθειες – Εικόνες και ερωτήματα για όσα νιώθουμε χωρίς να τα λέμε.

2.Όταν Μετατοπίζεται η Γη

Σήμερα, με γήινες αλήθειες,
θυμήθηκα πώς λειτουργεί η γη.

Φαίνεται σταθερή.
Με τα βουνά της, τις ρίζες, τα στρώματα του χρόνου.
Κι όμως, βαθιά μέσα της, η κίνηση δεν σταματά ποτέ.
Πιέσεις, μετατοπίσεις, ρωγμές.
Δεν ακούγονται — μα κάποτε φτάνουν στην επιφάνεια.

Θυμήθηκα πως, όταν η γη σείεται,
δεν σημαίνει πως χάνεται — σημαίνει πως αναδιαμορφώνεται.
Και πως, ακόμα κι όταν ραγίζει,
μέσα από τις ρωγμές μπορεί να φυτρώσει κάτι νέο.

Μήπως, τελικά, κι εμείς μοιάζουμε στη γη;
Μήπως αυτή η φαινομενική “ακινησία” μας είναι απλώς μια αναμονή πριν τη μετακίνηση;
Μήπως η δόνηση, ο φόβος, η αναστάτωση δεν είναι καταστροφή —
αλλά το επόμενο στάδιο της μεταμόρφωσης;

Μήπως τα ρήγματα στη ζωή μας
δεν είναι για να τα φοβόμαστε,
αλλά για να τα διασχίσουμε με θάρρος;

Μήπως, τελικά, τόσο η ακινησία όσο και η δόνηση
είναι αλήθειες —
η καθεμιά με τον χρόνο, τον ρόλο και το μάθημά της;

Κι εσύ;
Τι κρατάς σφιχτά για να μη χαθεί;
Και τι μέσα σου ζητά χώρο για να μεταμορφωθεί;

Μήπως τελικά,
η αλλαγή δεν έρχεται για να μας αποστερήσει τις σταθερές μας,
αλλά για να μας βοηθήσει να αποβάλουμε ό,τι δεν μας εξυπηρετεί πια —
κρατώντας μόνο ό,τι έχει δοκιμαστεί,
ό,τι μας ωφελεί αληθινά,
με στόχο όχι την ανατροπή…
αλλά τη βελτίωση;