Χιλιάδες έργα τις κλασικής λογοτεχνίας έχουν χαρακτηριστεί διαχρονικά. Πότε όμως χαρακτηρίζεται ένα λογοτεχνικό έργο κλασικό και γιατί είναι απαραίτητη η ανάγνωσή του;

Η αντοχή στον χρόνο είναι οπωσδήποτε ένα βασικό κριτήριο για την αξία ενός λογοτεχνικού έργου. Όταν ένα κείμενο κατορθώνει να συγκινεί ακόμη και μετά από χιλιάδες ή εκατοντάδες χρόνια, σημαίνει ότι διαθέτει ποιοτικό περιεχόμενο που υπερβαίνει την συγκυρία και τις διαφορές μέσα στους αιώνες.

Άμα θέλεις να ξεκινήσεις μία κάπως σοβαρότερη και βαθύτερη σχέση με την λογοτεχνία, δες τις παρακάτω επιλογές του TVXS.gr σε συνεργασία με τον ΙΑΝΟ.

Εκατό χρόνια μοναξιά του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες (Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗΣ-ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ)

Πρόκειται για ένα από τα πιο θρυλικά μυθιστορήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, μία από τις πιο συναρπαστικές λογοτεχνικές περιπέτειες του 20ου αιώνα. Στις σελίδες του ξεδιπλώνεται η απίθανη ιστορία της οικογένειας Μπουενδία-Ιγουαράν, με τα θαύματά της, τις φαντασίες της, τις έμμονες ιδέες της, τις τραγωδίες, τις αιμομιξίες, τις μοιχείες, τις επαναστάσεις, τις ανακαλύψεις και τις καταδίκες της…Μια οικογένεια που αντιπροσωπεύει, παράλληλα, το μύθο και την ιστορία, την τραγωδία και τον έρωτα ολόκληρου του κόσμου.

Ο Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον του Ρίτσαρντ Μπαχ (Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ)

Η Νέα αυτή έκδοση περιλαμβάνει τον ΕΠΙΛΟΓΟ που έγραψε ο Μπαχ, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 20 ετών από την αρχική έκδοση και χρησιμοποιείται ειδικό ημιδιαφανές χαρτί για τις φωτογραφίες που δείχνουν ‘το πέρασμα’ από τη μία διάσταση στην άλλη, πράγμα που μας επιτρέπει να παρακολουθούμε το παρελθόν που ξεθωριάζει και το μέλλον που διαφαίνεται. Ο Γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον απορρίφθηκε από 18 εκδότες πριν τελικά εκδοθεί. Αποτέλεσε το εκδοτικό φαινόμενο των τελευταίων δεκαετιών και συντροφεύει το Όσα Παίρνει ο Άνεμος στο Πάνθεον των Best Sellers όλων των εποχών, μετά την Αγία Γραφή.

1984: Ο Μεγάλος Αδελφός του Τζορτζ Όργουελ (Εκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ)

Ο Μεγάλος Αδελφός είναι αλάνθαστος και παντοδύναμος. Άγνωστο το πότε γεννήθηκε, σίγουρο το ότι δεν θα πεθάνει. Τα πάντα απορρέουν κατ’ ευθείαν από τη διοίκηση και την έμπνευσή του. Γραμμένο στα 1945, το βιβλίο είναι σήμα κινδύνου για τον επερχόμενο ολοκληρωτισμό.

Ο Μικρός Πρίγκιπας του Αντουάν Ντε Σαιντ – Εξυπερύ (Εκδόσεις ΗΡΙΔΑΝΟΣ)

Η ιστορία του μικρού πρίγκιπα είναι ένα μαγικό παραμύθι γραμμένο για μικρούς και μεγάλους. Είναι ένα παραμύθι διαχρονικό, αφού εδώ και πενήντα τέσσερα χρόνια αφήνει με τον ίδιο τρόπο άφωνους από συγκίνηση όσους το διαβάζουν.

Ο Αλχημιστής του Πάουλο Κοέλο (Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗΣ)

“Όταν θέλεις πάρα πολύ κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να τα καταφέρεις”

Όταν διαβάζει κανείς τον Αλχημιστή είναι σαν να αγναντεύει την ανατολή του ήλιου, την ώρα που όλος ο υπόλοιπος κόσμος ακόμα κοιμάται. Ο Αλχημιστής είναι η ιστορία του Σαντιάγο, ενός νεαρού βοσκού της Ανδαλουσίας, που αφήνει την πατρίδα του για να ριχτεί στην αναζήτηση ενός θησαυρού κρυμμένου στις πυραμίδες. Στο δρόμο, ο Σαντιάγο θα συναντήσει μια πανέμορφη γυφτοπούλα, έναν άντρα που αποκαλεί τον εαυτό του βασιλιά κι έναν αλχημιστή, ο οποίος θα τον μάθει να διαβάζει τα σημάδια της μοίρας, να ακούει την καρδιά του και, πάνω απ’ όλα, να ακολουθεί με πίστη και αποφασιστικότητα το όνειρό του. Απευθυνόμενο στο «παιδί» που ο καθένας μας κρύβει μέσα του, το βιβλίο αυτό του Κοέλο αποτελεί έναν υπέροχο φιλοσοφικό μύθο, εκθαμβωτικό στην απλότητα και τη σοφία του, τον οποίο συχνά -και δίκαια- συγκρίνουν με το Μικρό Πρίγκιπα του Αντουάν Ντε Σαιντ – Εξυπερύ.

Οι Άθλιοι του Βίκτωρ Ουγκό (Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗΣ)

Οι Άθλιοι γράφτηκαν για όλα τα έθνη. Δεν ξέρω αν θα διαβαστούν απ’ όλους, όμως εγώ για όλους τους έγραψα. Όπου ο άνθρωπος ζει αμόρφωτος και απελπισμένος, όπου η γυναίκα πουλάει το κορμί της για μια μπουκιά ψωμί, όπου το παιδί υποφέρει από αγραμματοσύνη κι από έλλειψη παιδείας, το βιβλίο αυτό χτυπά την πόρτα της καρδίας τους. Στο σκοτεινό σημείο όπου βρίσκεται ο σημερινός πολιτισμός, ο άθλιος ονομάζεται άνθρωπος, που αγωνιά κάτω απ’ όλα τα κλίματα και τα καθεστώτα, που στενάζει σ’ όλες τις γλώσσες. – Βίκτωρ Ουγκό

Η Δίκη του Φραντς Κάφκα (Εκδόσεις ΡΟΕΣ)

Η «Δίκη» είναι ένα έργο σταθμός στη σύγχρονη ευρωπαϊκή λογοτεχνία και, ίσως, το χαρακτηριστικότερο έργο του Κάφκα, είναι ένα υφαντό από άπιαστα όνειρα, ένας ονειρικός κόσμος φτιαγμένος με τόσο γνήσια τεχνική και στηριγμένος σε μια τόσο ισχυρή δύναμη οραματισμού, που το αποτέλεσμα, ανησυχητικά παρόμοιο με πραγματικότητα δίχως υπόσταση, μας τυραννάει και μας αγχώνει στην αρχή σαν εφιάλτης, μέχρι τη στιγμή που μαντεύουμε το κρυμμένο του νόημα.

Άννα Καρένινα του Λέων Τολστόι (Εκδόσεις ΑΓΡΑ)

«Μέσα από αυτή την αναίσχυντη και χαμερπή ζωή, μια αθάνατη αλήθεια ξεπροβάλλει και φωτίζει τα πάντα». – Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι «O Τολστόι πατάει γερά στα πόδια του, το κύρος του είναι τεράστιο και, όσο βρίσκεται στη ζωή, το κακό γούστο στη λογοτεχνία, όλες οι μορφές χυδαιότητας, η αδιαντροπιά και οι δακρύβρεχτες συμπεριφορές, όλοι οι άξεστοι, παροργισμένοι εγωισμοί θα μείνουν απομακρυσμένοι και θαμμένοι ατό σκοτάδι». – Άντον Τσέχωφ Λένε πώς όταν ζήτησαν κάποτε από τον Ουίλλιαμ Φώκνερ να κατονομάσει τα τρία καλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών, εκείνος απάντησε: « Η Άννα Καρένινα, η Άννα Καρένινα, η Άννα Καρένινα ».

Η αισθηματική αγωγή του Γκυστάβ Φλωμπέρ (Εκδόσεις ΟΔΥΣΣΕΑΣ)

Ιστορικό μυθιστόρημα; Χρονικό της επανάστασης του 1848; Αισθηματικό ρομάντζο; Αυτοβιογραφικό τεκμήριο; Κοινωνικός ζωγραφικός πίνακας της περιόδου 1840-1851; Εδώ και έναν περίπου αιώνα, η Αισθηματική αγωγή του Φλωμπέρ δεν παύει να αντιμετωπίζεται ως έργο που εκφράζει μια ορισμένη “σύγχυση των ειδών”. Τοποθετείται άλλοτε στη ρομαντική και άλλοτε στη ρεαλιστική-νατουραλιστική σχολή, διαβάζεται ως μυθοπλασία, ως σάτιρα, ακόμη και ως ντοκουμέντο. Αυτό το κορυφαίο έργο του 19ου αιώνα, βρίσκεται στο σημείο μιας τομής: εκεί όπου αρχίζει η “απομυθιστοριοποίηση του μυθιστορήματος”. Σε μιαν εποχή βαθιάς κοινωνικής αλλαγής, ο Φλωμπέρ επισημαίνει την αδράνεια, διαπιστώνει τη χρεοκοπία, εικονογραφεί τη διάλυση προσώπων και ιδεών, απομυθοποιεί τις αυταπάτες του και τις αυταπάτες τις γενιάς του.

Έγκλημα και τιμωρία του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι (Εκδόσεις ΓΚΟΒΟΣΤΗΣ)

Ξεκινώντας από ένα έγκλημα για το οποίο υπεύθυνη είναι η ίδια η κοινωνία, ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, στο πρόσωπο του θύτη, που είναι συγχρόνως και θύμα, προβάλλει την υπαρξιακή του αγωνία σε έναν κόσμο ζοφερό. Με το «Έγκλημα και τιμωρία» ο συγγραφέας θέτει ενώπιόν μας το υπαρξιακό πρόβλημα: Ο φοιτητής Ρασκόλνικωφ, που έγινε δολοφόνος διαμαρτυρόμενος για την κοινωνική αδικία και καταγγέλοντάς την, προβληματίζεται αν σε τελευταία ανάλυση είναι ο ίδιος εγκληματίας, τη στιγμή που όσοι κάνουν τους πολέμους ευθύνονται για εκατομμύρια θανάτους σε όλο τον κόσμο… Η ψυχολογική ανάλυση του ήρωα από το μεγάλο Ρώσο συγγραφέα δίνει στο έργο βάθος και ο προβληματισμός του το καθιστά διαχρονικό. Δίκαια θεωρείται ένα από τα μεγάλα μυθιστορήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και διδάσκεται σε πολλές σχολές Ψυχολογίας πανεπιστημίων του σύγχρονου κόσμου.

Πηγή :http://tvxs.gr