Τα παιδιά μας χρειάζονται δίπλα πάντα, ακόμη κι όταν μας σπρώχνουν και μας ζητούν να μείνουμε μακριά. Χρειάζονται να είμαστε «εκεί», πάντα ήρεμοι όταν εκείνα είναι αναστατωμένα, ή σιωπηλοί όταν είναι θυμωμένα. Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα πως πρέπει να διαθέτετε όλο σας το χρόνο. Απλώς θα πρέπει να νιώθουν πάντα ότι τα αγαπάτε και τα στηρίζετε. Οπότε να τους το θυμίζετε συχνά.

2. Αφήστε τα παιδιά να «εκφραστούν»

Ακόμη κι αν αυτή η έκφραση σημαίνει ότι δείχνουν το θυμό τους! Όταν τα παιδιά δείχνουν το θυμό τους, μαθαίνουν και να τον διαχειρίζονται. Γι’ αυτό μην τα αποτρέπετε από καβγάδες για να έχετε την ησυχία σας, και μην τα βοηθάτε όταν καταπιάνονται με κάτι δύσκολο. Η διαχείριση του θυμού και η προσπάθεια είναι δύο μεγάλα βήματα που οφείλουν να κάνουν προς την ωρίμανση

3. Να είστε συνεπείς (τουλάχιστον όσο περισσότερο μπορείτε)

Και βέβαια η λέξη συνέπεια δεν σημαίνει ακαμψία! Ωστόσο όλοι ξέρουμε πως τα παιδιά έχουν ανάγκη από την καθημερινή ρουτίνα. Μέσα από αυτήν νιώθουν ασφάλεια. Από την άλλη μπορείτε τα Σαββατοκύριακα να δείχνετε μια κάποια ευελιξία. Δεν πειράζει αν θέλουν να κοιμηθούν στους φίλους τους, στους παππούδες τους ή αν θέλουν να χαλαρώσουν στην τηλεόραση. Αρκεί το πρόγραμμα να τηρείτε όλες τις υπόλοιπες ημέρες της εβδομάδας.

4. Να είστε ρεαλιστές

Που σημαίνει ότι δε θα πρέπει να έχετε υπέρμετρες προσδοκίες από ένα παιδί. Μην περιμένετε από ένα δίχρονο να κόψει την πιπίλα επειδή του το είπατε, ούτε από ένα τρίχρονο να δέσει τα κορδόνια του και μάλιστα γρήγορα επειδή βιάζεστε. Τα παιδιά θέλουν τους χρόνους τους και βέβαια μέχρι να μάθουν κάτι ή να το κατανοήσουν χρειάζονται προπόνηση. Και βέβαια μέσα σε όλο αυτό να περιμένετε και τα πισωγυρίσματα. Μπορεί η εκπαίδευση του γιο-γιο να στεφθεί με επιτυχία αλλά κάποια βράδυ το παιδί να κάνει τσίσα στο κρεβάτι του είτε επειδή τρόμαξε είτε επειδή ξεχάστηκε. Δε χρειάζεται να απελπίζεστε. Και τα πισωγυρίσματα είναι ένας τρόπος να μάθουν.

5. Και το πιο σημαντικό: Το δικό σας παρελθόν δεν είναι αυτό που θα καθορίσει το μέλλον του παιδιού σας!

Θυμηθείτε: τα παιδιά μας δεν είναι «εμείς». Μπορεί να μας μοιάζουν σε πολλά αλλά έχουν την δική τους προσωπικότητα. Πολλοί γονείς μπερδεύονται και απογοητεύουν όταν τα παιδιά τους δείχνουν ότι διαφέρουν σημαντικά στην ιδιοσυγκρασία και την προσωπικότητα από τους ίδιους. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν το παιδί μας έχει ένα χαρακτηριστικό ή ένα ύφος που δεν καταλαβαίνουμε. Είναι αυτό που όλοι οι γονείς λένε με λύπη κάποια στιγμή: «μα να μην πάρει τίποτε από εμένα αυτό το παιδί;». Κι όμως δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας. Απλώς θα πρέπει να θυμάστε ότι «το παιδί σας δεν είστε εσείς» Και το κυριότερο: Το δικό σας παρελθόν δεν μπορεί να καθορίσει το δικό του μέλλον.

Απόσπασμα από το βιβλίο της παιδοψυχολόγου Δόκτωρ Tovah P. Klein: What Parents Can Do Today for Children Ages 2-5 to Plant the Seeds of Lifelong Success (: Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς σήμερα για παιδιά ηλικίας 2-5 προκειμένου να εξασφαλίσουν τη δια βίου επιτυχία τους)