Η παρουσίαση του νέου βιβλίου ενός συγγραφέα που διαβάζεις, που αγαπάς, που είναι αναγνωρίσιμος δεν αποτελεί μόνο  μια διαδικασία αναμονής  για την  πληροφόρησή σου  για τη νέα του δουλειά περιλαμβάνει κι έναν ασυγκράτητο ενθουσιασμό. Έτσι ενθουσιασμένο και το αναγνωστικό κοινό του Βόλου περιμέναμε   στην αίθουσα της Εξωραϊστικής Λέσχης Βόλου τη Δευτέρα 12 Ιουνίου το απόγευμα  να υποδεχτούμε  την ταλαντούχα και  πολυδιαβασμένη συγγραφέα  Αλκυόνη Παπαδάκη καλεσμένη  από το περιοδικό “Wish” ,τον  Ελληνογαλλικό Σύνδεσμο Βόλου και τον Σύλλογο Αποφοίτων της Ελληνογαλλικής Σχολής Βόλου «Άγιος Ιωσήφ»  για την παρουσίαση του νέου της  βιβλίου  με τίτλο «Μια ατέλειωτη φυγή»  πάντα από τις εκδόσεις «Καλέντης».

Η κ.Αλκυόνη Παπαδάκη ήρθε ,λοιπόν ,τη γνωρίσαμε από κοντά και μας κέρδισε με το χαμόγελο ,τη φιλική της ματιά, μιλώντας από στήθους, χωρίς κείμενο, με λόγο διανθισμένο με πολλές προσωπικές εμπειρίες. Ο  συντονιστής της εκδήλωσης ,ο δημοσιογράφος  κ Σωτήρης Πολύζος , αφού καλωσόρισε εγκάρδια  τη συγγραφέα και παρουσίασε τις εκλεκτές ομιλήτριες  ανέφερε χαρακτηριστικά : ‘’Αν ήσασταν στις καρδιές μας θα τις βλέπατε να είναι γεμάτες από χρώματα, όπως είναι και  τα χρώματα του μπουκέτου των λουλουδιών που είναι εδώ μπροστά μας .Τόσο χαρούμενοι αισθανόμαστε που βρίσκεται σήμερα μαζί μας  η  αγαπημένη Αλκυόνη Παπαδάκη’’. Tόνισε δε πως ναι :<<Ο τρόπος που γράφει η Αλκυόνη μας έχει δέσει ,μας έχει βάλει σ’ένα κουκούλι >>. Αφηγείται ιστορίες της αληθινής μας ζωής ,της όμορφης και της άσχημης πλευράς της  ,περιγράφοντας τον πόνο αλλά και την συμπόνια και την ανακούφιση με ένα τρόπο μοναδικό που την κατατάσσει σε μια δική της συγγραφική κατηγορία. Πριν δώσει ο κ.Πολύζος τη σκυτάλη στις  ομιλήτριες, έκανε μία περιληπτική αναφορά στη συγγραφέα και στο έργο της.

Βαθειά συγκινημένη η συγγραφέας , αφού ευχαρίστησε αυτούς που συνέβαλαν στην πραγματοποίηση της εκδήλωσης  ,απευθυνόμενη στο κοινό της τόνισε :<<Βλέπω τόσο πολύ κόσμο και νιώθω σήμερα τόσο μεγάλη αγάπη.Την αγάπη αυτή φεύγοντας θα την πάρω και θα την κρατήσω ως  δύναμη για να συνεχίσω>>.

Η δημοσιογράφος Ροσσάνα Πώποτα μας καθήλωσε και με αυτή της την εισήγηση ,όπως συνηθίζει άλλωστε και κατάφερε να φωτίσει ερμηνευτικά   το κείμενο και να εγείρει το ενδιαφέρον του αναγνωστικό κοινού .  <<Είναι το καλύτερο ίσως  μυθιστόρημα της Αλκυόνης Παπαδάκη ,γιατί της μοιάζει πολύ. Από μικρή αναγκάστηκε να ψάχνει τα μονοπάτια της ζωής ,από τότε ανακαλεί το χρώμα και τη μυρωδιά των λέξεων .Έφαγε τα μούτρα της αλλά δε μπόρεσε να αλλάξει  τίποτα. Αποφάσισε πως επανάσταση είναι να έχεις τα μάτια ανοιχτά ,όπως τα έχει η ηρωίδα της. Μια ιστορία που είναι ανθρώπινη και αληθινή . Η Μάγδα μέσα από το ημερολόγιό της, το οποίο θα βρεθεί στα χέρια της ανιψιάς της Μαίρης παραπαίει ανάμεσα σε φυσικούς και θετούς  γονείς ,ζει μια πρόβα νυφικού και μετά μια φυγή .Βρίσκει μια φίλη την Αλέκα ως καταφύγιο. Η Αλέκα έψαχνε ένα δέντρο ,ενώ η Μάγδα τη φυγή. Ερωτεύτηκε .Ο Γιώργης την αγάπησε, ήθελε να την κάνει βασίλισσα .Η Μάγδα φοβήθηκε κι έφυγε>>  τονίζει η κ.Πώποτα.

Ακολούθησε ομιλία της προέδρου του Ελληνογαλλικού Συνδέσμου Βόλου και εκπαιδευτικού Μαίρης Τσακνάκη – Γαβαλά  που με την εξαιρετική της προσέγγιση   έδειξε ότι το κείμενο έχει μια ερμηνευτική ευρυχωρία και μας άνοιξε  πόρτες  στον συγγραφικό κόσμο της κ.Παπαδάκη  που χωρίς την έμπειρη ματιά της  δε θα είχαμε τη δυνατότητα πρόσβασης. << Αλκυόνη μας έμαθες να αγαπάμε τη ζωή μας με άπειρη τρυφερότητα. Μας είπες πως δεν έχει νόημα να μην ονειρεύεσαι,δεν έχει ουσία να αγαπάς τη ζωή και να τη μολύνεις  με το πέρασμά σου. Μερικοί δε διάβασαν το μυστικό που τους άφησε ο θεός μέσα τους και σήμερα η μοναξιά τρύπωσε εντός  τους. Με το νέο σου βιβλίο μας μαθαίνεις την αξία του ΄΄συνυπάρχω΄΄, τη σημασία  της αγάπης και της αλληλεγγύης >> αναφέρει χαρακτηριστικά .

Ξεχωριστής λογοτεχνικής αξίας  κατά τη διάρκεια της βιβλιοπαρουσίασης ήταν οι στιγμές ανάγνωσης   αποσπασμάτων  του μυθιστορήματος από την ίδια τη δημιουργό του. Διαβάζοντας η κ. Αλκυόνη  Παπαδάκη  μάγεψε τους παρευρισκόμενους με την εξαιρετική της απόδοση, εισπράττοντας το θερμό χειροκρότημα του κοινού για άλλη μια φορά. Απαντώντας σε ερωτήσεις των ομιλητών και του κοινού υπογραμμίζει : «Όλα μου τα βιβλία έχουν μια ελπίδα ,όμως δεν την ωραιοποιώ τη ζωή ,τη γράφω όπως είναι»,<<ποτέ δε γράφω για ένα φανταστικό ήρωα ,για έναν  ήρωα που δεν έχω μυριστεί .Δεν γράφω από τη βιτρίνα .Πάντα ήθελα να κάνω παρέα με όλους τους ανθρώπους>>.

Κλείνοντας μας υπενθυμίζει η εκδότριά της πως οι χρήση των παρενθέσεων στο έργο της κ.Παπαδάκη έχει  γίνει αντικείμενο μελέτης  ,αποτελεί μια καινοτομία που εισάγει η δημιουργός  με το έργο της. Η συγγραφέας τις χρησιμοποιεί ,γιατί έχει την αίσθηση πως έχει απέναντί της τον αναγνώστη ,το φιλαράκι της .

Υιοθετώντας τα λόγια της κ.Γαβαλά  θα πούμε  ΄΄αγαπημένη  Αλκυόνη Παπαδάκη  όλα αυτά τα χρόνια που εκφράζεσαι συγγραφικά μας έδωσες δύναμη κι ελπίδα>>.Ευχόμαστε να συνεχίσεις!