Πάρτε τα βουνά… Μηλιές Μαγνησίας !!!
Η Δημόσια Βιβλιοθήκη Μηλεών βρίσκεται στις Μηλιές του Πηλίου, 26 χλμ από την πόλη του Βόλου. Στεγάζεται σε κτίριο που ανεγέρθη το 1928 με έξοδα της Μηλιώτισσας Κρυσταλλίας Οικονομάκη, στη μνήμη του συζύγου της Γεωργίου, δίπλα στην πλατεία του χωριού και στον ιστορικό ναό των Αγίων Ταξιαρχών. Το κτίριο ανακαινίστηκε και απέκτησε δεύτερο όροφο το 1974 σε σχέδια του Μηλιώτη αρχιτέκτονα Αργύρη Φιλιππίδη.
Η βιβλιοθήκη συνδέεται ιστορικά με τη Μηλιώτικη Σχολή – που ιδρύθηκε το 1815 – και αυτή με τη σειρά της με τις τρεις σπουδαίες προσωπικότητες του πνεύματος και των γραμμάτων, τον Άνθιμο Γαζή, το Γρηγοριο Κωνσταντα και το Δανιήλ Φιλιππίδη.
Το ιστορικο τμημα της βιβλιοθήκης περιλαμβάνει 3.355 τυπωμένα βιβλία καθώς και 116 χειρόγραφα, 1000 περίπου λυτά έγγραφα και αντικείμενα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον που ανήκαν στη Μηλιώτικη Σχολή. Παράλληλα με το ιστορικό τμήμα λειτουργεί και το σύγχρονο δανειστικό τμήμα, που διαθέτει 13000 περίπου βιβλία και περιοδικά, εμπλουτίζεται τακτικά με νέα βιβλία και μηχανοργανώνεται. Τη Βιβλιοθήκη επισκέπτονται καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου επισκέπτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό , οι οποίοι ξεναγούνται στο ιστορικό τμήμα από τις υπαλλήλους της βιβλιοθήκης. Επιπλέον η βιβλιοθήκη εξυπηρετεί ερευνητές , ιστορικούς , πανεπιστημιακούς, φοιτητές που αξιοποιούν το σπάνιο και σημαντικό ιστορικό υλικό που διαθέτει.
Από τη βιβλιοθήκη μπορεί ο επισκέπτης να προμηθευτεί : τον κατάλογο των παλαιών εντύπων της Ιστορικής Βιβλιοθήκης Μηλεών Πηλίου της Δήμητρας Ανδριτσάκη – Φωτιάδη, μια σειρά από κάρτες με θέματα από τη Βιβλιοθήκη και τον ιστορικό οδηγό της βιβλιοθήκης τυπωμένο στα ελληνικά και στα αγγλικά με πολλές εικόνες. Η Δημόσια Βιβλιοθήκη Μηλεών, που υπάγεται στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων από το 1955, έχει στόχο να διαφυλάσσει και να αναδεικνύει τον ιστορικό της χαρακτήρα και παράλληλα να αποτελεί ζωντανό κύτταρο της πνευματικής ζωής του τόπου. Για το σκοπό αυτό διοργανώνει εκθέσεις βιβλίου, παρουσιάσεις βιβλίων και εκδηλώσεις για τους μαθητές των σχολείων και τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής.
Η πλατεία του χωριού αποτελεί το κέντρο της κοινωνικής, εμπορικής και διοικητικής δραστηριότητάς του και η εικόνα της τις διάφορες εποχές του χρόνου – είτε πνιγμένη στις πράσινες φυλλωσιές των πλατάνων το καλοκαίρι, είτε καλυμμένη από πυκνό στρώμα των φύλλων που πέφτουν το φθινόπωρο, είτε ακόμα και γεμάτη με χιόνια τον χειμώνα – αντικατοπτρίζει την ποικιλομορφία και τη γοητεία του.
Το τρενάκι έχει την ιστορία του. Η ιστορία του τρένου και οι μύθοι του Πηλίου σε μια μαγευτική διαδρομή! Το ιστορικό τρενάκι που παλαιότερα διένυε την απόσταση Βόλος – Μηλιές, κυλούσε πάνω στον επίσης ιστορικό σιδηρόδρομο του οποίου η κατασκευή άρχισε το 1881, με πρώτο το κομμάτι μέχρι τα Λεχώνια, για να παραδοθεί τελικά το 1896.
Το υπόλοιπο κομμάτι μέχρι τις Μηλιές κατασκευάστηκε στην συνέχεια, για να τεθεί σε λειτουργία το 1903.
Την επίβλεψη της κατασκευής του σιδηροδρομικού δικτύου είχε ο Εβαρίστο Ντε Κίρικο, ο πατέρας του γνωστού ζωγράφου Τζόρτζιο ντε Κίρικο, που γεννήθηκε στο Βόλο. Στα έργα κατασκευής του δικτύου, ο μικρός τότε Ντε Κίρικο ήταν εκεί, παρατηρώντας το μέσο που έμελλε αργότερα να τον εμπνέει και να συνοδεύει σταθερά τις δημιουργίες του.
Σε πολλά έργα του υπάρχει μια μικρή φιγούρα τρένου, συνήθως κρυμμένου πίσω από τοίχους και καμάρες, όπως … και το κρυφό βλέμμα του μικρού παιδιού στα μεγάλα έργα των ενηλίκων. Πρόσβαση… Άνω Λεχώνια – Μηλιές Το τρενάκι λειτουργεί από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο, καθημερινά, με 1 ημερήσιο δρομολόγιο στην ορεινή διαδρομή.
Ο συνολικός χρόνος διαδρομής είναι 1 ώρα και 30 λεπτά (με 15 λεπτά στάθμευση για ξεμούδιασμα, καφέ, τσίπουρο και αναψυκτικά στο γραφικό σταθμό της Άνω Γατζέας).
Η πρόσβαση στο σιδηροδρομικό σταθμό Άνω Λεχωνίων. Η πρόσβαση στο σταθμό, που απέχει 12 χιλιόμετρα από το Βόλο, γίνεται από το δρόμο προς Καλά Νερά, με το λεωφορείο της γραμμής Βόλου – Λεχωνίων – Πλατανιδίων και κάνει στάση 50 μέτρα από το σταθμό. Η πρόσβαση γίνεται και με ΙΧ καθώς υπάρχει μεγάλος χώρος στάθμευσης μπροστά στο σταθμό. Υπάρχουν καφέ πινακίδες σήμανσης του σταθμού από τον παρακείμενο οδικό άξονα.
Η οδική πρόσβαση στο σταθμό Μηλεών.
Γίνεται μόνο με ΙΧ και υπάρχουν περιορισμένες θέσεις στάθμευσης στην περιοχή του σταθμού, η κατεύθυνση του οποίου σημαίνεται με καφέ πινακίδα από τον οδικό άξονα που οδηγεί στις Μηλιές. Η μυθική διαδρομή του «μουτζούρη»… 11 η ώρα στο σταθμό των Άνω Λεχωνίων. Το τρενάκι του Πηλίου σφυρίζει δίνοντας το σύνθημα μιας αξέχαστης διαδρομής. Η ανάβαση στις όμορφες πλαγιές του Πηλίου μέχρι τις Μηλιές ξεκινά!
Μια από τις πιο στενές σιδηροδρομικές γραμμές στον κόσμο (60 εκατοστά) φιλοξενεί τα 4 βαγόνια του «μουτζούρη», όπως λεγόταν κάποτε το τρενάκι του Πηλίου, για να δηλώσει την ατμοκίνηση και τον καπνό που άφηνε στο πέρασμά του. Από τα Άνω Λεχώνια μέχρι τις Μηλιές η διαδρομή είναι ορεινή, διασχίζοντας τις κατάφυτες πλαγιές, με την πυκνή βλάστηση από πλατάνια και πουρνάρια. Το υψόμετρο που βρίσκεται πια το τρενάκι είναι και το ιδανικό σημείο για την γεμάτη θέα προς τον Παγασητικό.
Μέχρι το ιστορικό κεφαλοχώρι των Μηλιών η διαδρομή γεμίζει από εικόνες πλούσιας φύσης και αρχιτεκτονικής με παλαιές, αλλά περίτεχνες κατασκευές λαξευτής μαρμαρόπετρας και γκρίζου ασβεστόλιθου που διαμόρφωσαν τις αντιστηρίξεις, τα τοξωτά γεφύρια, τις καμάρες και τα στόμια των σηράγγων. Ξεχωριστό δείγμα, η λίθινη πεντάτοξη γέφυρα, Καλόρεμα, στην περιοχή του Μαλακίου. .Και όσο η ταχύτητα των 20 χιλιομέτρων την ώρα (μέγιστο) που πιάνει ο μουτζούρης, βοηθάει την παράλληλη θέα στις χαράδρες, στις μικρές γαλαρίες και στα γεφύρια, ενώνονται τα κομμάτια του υπέροχου παζλ αυτής της διαδρομής. Η μοναδική στάση του τρένου γίνεται για μόλις 15 λεπτά, στην Άνω Γατζέα, για να συνεχίσει “ξεφυσώντας” και λικνίζοντας τα βαγόνια του, για μια διαδρομή συνολικού μήκους 15 χιλιομέτρων και χρόνου 90 λεπτών.
Πλησιάζοντας στις Μηλιές το τοπίο αποκτά μια άγρια ομορφιά, ιδιαίτερα στο πέρασμα της μεγάλης μεταλλικής γέφυρας του Ταξιάρχη ή Ντε Κίρικο, από το όνομα του κατασκευαστή και πατέρα του μεγάλου ζωγράφου.
Στο σημείο αυτό, το τρένο θα κυλήσει σε καμπύλη γραμμή, ενώ η γέφυρα στην οποία βρίσκεται είναι ευθεία.
Ο σταθμός Μηλεών είναι και το τέρμα της διαδρομής. Παραδοσιακοί ξενώνες, ταβέρνες, η εκκλησία των Ταξιαρχών που ανακαινίστηκε το 1743!, το λαογραφικό μουσείο και η βιβλιοθήκη, μια από τις παλαιότερες στην Ελλάδα, περιμένουν τους επισκέπτες για περιήγηση, ενώ από κει ξεκινάει το γραφικό καλντερίμι που οδηγεί στο κέντρο του χωριού.
Η πιο γραφική σιδηροδρομική γραμμή στην Ελλάδα, θα δεχτεί άλλη μια ευκαιρία θαυμασμού την ίδια ημέρα, με την επιστροφή από Μηλιές στα Άνω Λεχώνια στις 4 το απόγευμα.
Το τρενάκι του Πηλίου περνάει μέσα από τις μυθικές διαδρομές των κενταύρων, αλλά και του δωδεκάθεου, αφού το Πήλιο αποτελούσε το βουνό των κενταύρων αλλά και τη θερινή κατοικία των 12 θεών του Ολύμπου, κατά τη μυθολογία.
Στις πυκνόφυτες δασώδεις πλαγιές του και συγκεκριμένα εκεί που βρίσκεται σήμερα ο τερματικός σταθμός του τρένου, στις Μηλιές, τοποθετούν οι ερευνητές τον τόπο που έγινε ο γάμος του Πηλέα με τη Θέτιδα (γονείς του Αχιλλέα), αλλά και το σημείο όπου ζούσαν οι κένταυροι και όπου έγινε η ξακουστή κενταυρομαχία ανάμεσα στους Κενταύρους και τους Λαπίθες για χάρη της όμορφης Ιπποδάμειας.
Μέσα στη χαράδρα του Ταξιάρχη που στρίβει το τρενάκι για να φτάσει στις Μηλιές, βρίσκεται η σπηλιά του σοφού Κένταυρου Χείρωνα, ο οποίος παρουσιάζεται σε αρκετούς μύθους, με σημαντικότερο ρόλο αυτόν του δασκάλου του Αχιλλέα.
Ο Χείρων που ήταν ο θεραπευτής κένταυρος είχε δωρίσει στους γονείς του Αχιλλέα το ακόντιο που αργότερα εκείνος χρησιμοποίησε στον τρωικό πόλεμο και θεράπευε τις πληγές που προκαλούσε.
Η σπηλιά του Κένταυρου Χείρωνα βρίσκεται ακριβώς στην ρίζα του βράχου που σήμερα είναι το εξωκλήσι του Ταξιάρχη. Λέγεται ότι από το εσωτερικό της σπηλιάς υπάρχει μονοπάτι που διαπερνά το βουνό και επικοινωνεί με αντίστοιχη σπηλιά στην περιοχή “Μαλάκι” ή και ακόμη μακρύτερα, μέχρι το λόφο της Γορίτσας στα Ανατολικά της πόλης του Βόλου. Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών στις Μηλιές Πηλίου Ο Ιερός Ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών είναι ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα του Δήμου Μηλεών. Βρίσκεται στο κέντρο του χωριού πάνω από την κεντρική πλατεία και είναι εύκολα προσβάσιμος τόσο για τους επισκέπτες που έχουν έρθει οδικώς, όσο και για αυτούς που επισκέπτονται τις Μηλιές με το ιστορικό τρενάκι του Πηλίου, τον “Μουτζούρη”.
Χωρίς να είναι γνωστή η ακριβής χρονολογία κατασκευής του – όπως επίσης άγνωστοι είναι ο σχεδιαστής, ο κατασκευαστής και ο αγιογράφος – αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κτίσματα του χωριού.
Σε επιγραφή όμως που βρίσκεται πάνω από την πύλη που υπάρχει στα πλάγια του ναού, πληροφορούμαστε ότι ανακαινίστηκε το 1741.
Ο ναός είναι αφιερωμένος στους Παμμεγίστους Ταξιάρχες αλλά και στους Αγίους Πάντες. Ο ρυθμός του είναι τρίκλιτη βασιλική με δώδεκα εσωτερικούς τρούλους και αποτελείται από τον πρόναο και τον κυρίως ναό.
Τα δύο μέρη του ναού χαρακτηρίζονται από τις υπέροχες και εντυπωσιακές αγιογραφίες, όπως του Αγίου Σισώη των Χριστιανών Κοπτών της Αιγύπτου μπροστά στο λείψανο του Αγίου Αλεξάνδρου, του Αγίου Χριστοφόρου με τη μορφή προβάτου, του Ζυγού της Δικαιοσύνης, του Βελζεβούλ στις Πύλες της Κολάσεως αλλά και του Ζωδιακού Κύκλου στον πρόναο, ενώ στον κυρίως ναό ξεχωρίζει το καταπληκτικό ξυλόγλυπτο τέμπλο, περίτεχνα σκαλισμένο στο χέρι, καλυμένο με φύλλο χρυσού και αγιογραφημένο από διάφορους αγιογράφους και με διάφορες τεχνοτροπίες.
Στην εσωτερική κατασκευή του ναού χρησιμοποιήθηκαν επαναστατικές και πρωτοποριακές λύσεις ώστε να έχει εξαιρετική ακουστική και συγχρόνως να περιοριστεί ο ήχος προς τα έξω. Έτσι κάτω από το δάπεδο του ναού υπάρχει ένα σύστημα από τέσσερα πηγάδια στις γωνίες και ένα στο κέντρο που επικοινωνούν με χιαστούς διαδρόμους – κανάλια τα οποία εξασφαλίζουν την στεγανότητά του, ενισχύοντας παράλληλα τους μπάσους ήχους, ενώ στις βάσεις των θόλων υπάρχουν ενσωματωμένα σαράντα οκτώ αναποδογυρισμένα πιθάρια, τέσσερα σε κάθε τρούλο τα οποία ενιχύουν τους πρίμους ήχους.
Το όλο ακουστικό σύστημα αποδείχθηκε εξαιρετικό και αναγνωρίστηκε διεθνώς. Μάλιστα το 2000 οργανώθηκε με ειδική έγκριση του υπουργείου Πολιτισμού στο εσωτερικό του ναού εκδήλωση του χορωδιακού φεστιβάλ Μπαχ με φωνητικά έργα θρησκευτικής μουσικής. Εξωτερικά ο ναός αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της τοπικής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, κατασκευα-σμένος με τρόπο που να μην προδίδει την αληθινή φύση του κτιρίου, λόγω της τουρκικής κατοχής, χωρίς καμπαναριό, με συμβατική στέγη, με την απουσία παραθύρων, και άλλων εκκλησιαστικών δειγμάτων. Πέραν των άλλων ο Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών έχει και ένα ακόμη αξιοπρόσεκτο ιστορικό σημείο, αφού εδώ στις 7 Μαΐου του 1821, ο Ανθιμος Γαζής ύψωσε τη σημαία της επανάστασης και σήμανε την εξέγερση κατά του Τουρκικού ζυγού. Η σημαία σώζεται μέχρι και σήμερα στη βιβλιοθήκη Μηλεών “Ψυχής Ακος”, στο πάνω μέρος της πλατείας. Αντίγραφο της σημαίας υπάρχει στο Λαογραφικό Μουσείο Μηλεών.
Το βουνό των Κενταύρων σε μαγεύει με έναν δικό του τρόπο.
Η προσωπική εμπειρία δεν τυπώνεται με λέξεις και οι φωτό από το προσωπικό αλμπουμ φαντάζουν λίγες σε αυτη την διήγηση.
Τολμήστε την απόδραση θα σας αποζημειώσει.
Και μετα το τέλος της περιπλάνησης σας επιστρέψτε στη πλατεία και στα καντούνια του χωριού.
