δεν μπορούν να κλείσουν και να σχηματίσουν σωλήνα αναρρόφησης.

Αντί γι΄αυτό, κουλουριάζουν τη γλώσσα τους και τη βουτούν στο νερό με μεγάλη ταχύτητα.

Οι σκύλοι είναι όμως μάλλον αδέξιοι πότες, και μια νέα μελέτη δείχνει να εξηγεί το γιατί.

Φυσικοί στο Πολυτεχνικό Ινστιτούτο της Βιρτζίνια, γνωστό ως Virginia Tech, μελέτησαν σκύλους που έπιναν νερό χρησιμοποιώντας κάμερες υψηλής ταχύτητας και μαθηματικά μοντέλα.

Όπως ανέφερε η ομάδα σε συνέδριο Δυναμικής Ρευστών που πραγματοποίησε στο Σαν Φρανσίσκο η Αμερικανική Εταιρεία Φυσικής, ο σκύλος λυγίζει τη γλώσσα προς τα κάτω, τη βυθίζει στο νερό και αμέσως μετά την ανασύρει απότομα. Καθώς η γλώσσα ανεβαίνει, παρασύρει μαζί της μια στήλη νερού. Ένα μέρος της καταλήγει στο στόμα του Αζόρ, το υπόλοιπο όμως χύνεται στο πάτωμα.

Οι γάτες ακολουθούν μια παρόμοια τεχνική, είναι όμως αρκετά ακριβείς ώστε να μην βρέχουν καν τα μουστάκια τους.

Το μυστικό είναι ότι δεν βυθίζουν τη γλώσσα στο νερό, απλώς την ακουμπούν στην επιφάνεια.