Αμαλιάπολη ή Μιτζέλα. Ένας «paradiso»  όπως μας είπε μια ηλικιωμένη Γερμανίδα φέτος μετά από μία ακόμη επίσκεψή μας στην Αμαλιάπολη. Η Αμαλιάπολη βρίσκεται στην περιοχή του Αλμυρού πολύ κοντά στην Σούρπη Μαγνησίας και για να την προσεγγίσεις πρέπει να βγεις από την εθνική, στην έξοδο για  Σούρπη. Από εκεί η Μιτζέλα απέχει  το πολύ 10 χιλιόμετρα. Αλλά με τίποτα η διαδρομή δεν σου δείχνει το τοπίο που θα αντικρίσεις. Αυτά τα 10 χιλιόμετρα είναι γεμάτα κλασικές αγροτικές θεσσαλικές καλλιέργειες αλλά και ξερότοπους με αρκετές στάνες και πρόβατα. Εκεί ξαφνικά εμφανίζεται η θάλασσα και μερικές ελιές όπου σε λίγο ο δρόμος μέσα από ελαιώνες αναγκαστικά σε βγάζει σε ένα άλλο περιβάλλον μάλλον »πηλιωρείτικο»

Η Αμαλιάπολη ή μάλλον η Νέα Μιτζέλα σύμφωνα με αφηγήσεις κατοίκων της έχει πάρει το όνομά της από την Αμαλία γυναίκα του Όθωνα άν θυμάστε εκείνα τα παλαιά χρόνια.

Η καταγωγή των κατοίκων είναι από την περιοχή του Κεραμιδίου στο Πήλιο. Για τους προσεκτικούς αναγνώστες μας υπάρχει ειδική αναφορά στο Κεραμίδι ΕΔΩ. Το χωριό τους ονομαζόταν Μιτζέλα και ήταν την εποχή πριν την Ελληνική επανάσταση καραβοκύρηδες όπου σε κάποια εξέγερση κάποιου νησιού στην Ελλάδα βοήθησαν με τα καράβια τους τους συμπατριώτες τους ενάντια στους Τούρκους. Εκείνη η επανάσταση δυστυχώς για αυτούς απέτυχε, και οι Τούρκοι σαν αντίποινα κατέστρεψαν την Μιτζέλα το χωριό τους.

Έτσι λοιπόν οι κάτοικοι του χωριού διέφυγαν άλλοι προς Σκόπελο Αλόννησο και άλλοι περιπλανήθηκαν σ΄αυτά τα μέρη ώσπου η βασίλισσα Αμαλία τους παραχώρησε το σημερινό χωριό το οποίο ονομάστηκε Αμαλιάπολη προς τιμήν της.

Αυτή είναι η μικρή αλλά παράλληλα και τραγική ιστορία των πρώτων κατοίκων της Αμαλιάπολης. Το ότι είναι ναυτικό- καραβοκύρηδων – χωριό μπορεί κάποιος να το καταλάβει μπαίνοντας στην εκκλησία του χωριού όπου το πρώτο πράγμα που βλέπει κανείς είναι μια βάρκα να κρέμεται από την οροφή  αφιερωμένη στην Παναγία την Ελεούσα.

Η αφορμή για να γράψουμε αυτό το άρθρο δεν έγινε βέβαια εξαιτίας της ιστορίας αυτού του χώρου η οποία μπορεί να είναι σημαντική για τους κατοίκους της αλλα για να αναδείξουμε την φιλικότητα των κατοίκων, ντόπιων αλλά και επισκεπτών πρός εμάς που πήγαμε αλλά και πηγαίνουμε εκεί με αυτοκινούμενο, και ζούμε ανάμεσά τους και μαζί τους. Δεν θέλουμε να γίνουμε υπερβολικοί αλλά πραγματικά τους ευχαριστούμε για την αίσθηση της αποδοχής στην κοινότητά τους που μας δίνουν.

Έχουμε περάσει ωραίες βραδιές ΕΔΩ και συνεχίζουμε να περνάμε. ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΜΕΡΗ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Μετά από μια μικρή βόλτα στο χωριό εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι υπάρχουν έντονα τα στοιχεία μιας πηλιορείτικης παράδοσης που έφτασε στο χωριό με τους πρώτους κατοίκους της.

και οι κήποι του χωριού ο ένας δίπλα και πάνω από τον άλλον με φόντο την θάλασσα δημιουργούν ένα ωραίο γλυκό όμορφο και φιλικό περιβάλλον.

Υπάρχουν παραλίες που πραγματικά περιμένουν τον επισκέπτη να τις ανακαλύψει αρκεί να περπατήσει κάποια μέτρα ποιό μακριά από το χωριό όπου θα βρεί μερικά ανοίγματα με καταπράσινα νερά και απόλυτη ησυχία, για να απολαύσει απίθανες θαλασσινές στιγμές.

Ιδιαίτερη μνεία αξίζει για το νησάκι που υπάρχει ακριβώς απέναντι από την Αμαλιάπολη στην είσοδο του κόλπου το οποίο λέγεται Κίκυνθος. Κίκυνθος μας είπαν ότι στα αρχαία ελληνικά σημαίνει πεπόνι όπως το σχήμα του νησιού. Το συγκεκριμένο νησί έπαιζε τον ρόλο της καραντίνας ( κάτι σαν την Σπιναλόγγα ) για τους ναυτικούς που επέστρεφαν στην Αμαλιάπολη από τα ταξίδια τους. Εκεί μέναν για περίπου ένα μήνα και όσοι από αυτούς επιζούσαν τους πηγαίναν στο χωριό, τους υπόλοιπους τους έθαβαν στο νησί. Στο νησί υπάρχει το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου και είναι κατάφυτο με ελιές.

Στην περιοχή υπάρχουν αρκετά ναυάγια και άν κάποιος βγεί έξω από τον κόλπο πέρα από τα θαυμάσια χρώματα της θάλασσας θα δεί αρκετούς δύτες ή να ψαρεύουν ή και να περιηγούνται απλώς τον βυθό.

Δεν χρειάζονται περισσότερα για την Αμαλιάπολη περισσότερη αξία έχει η ατμόσφαιρα που σου δίνει και η φιλοξενία των κατοίκων της.

Εμάς μας εντυπωσιάζει τον Σεπτέμβριο όταν έχει λιγότερο κόσμο και …….υπέροχα…… νερά.

πηγή:hellascamper