«Μια γενιά γεμάτη με βαθιά τρυφερούς και στοργικούς γονείς θ’αλλάξει τα μυαλά της επόμενης γενιάς, και συνεπακόλουθα τον κόσμο.» – Charles Raison

1. Ο γονέας δεσμεύεται να «ρεγουλάρει» τα συναισθήματά του.

2. Ο γονέας δίνει προτεραιότητα στη διατήρηση κι ενίσχυση της σχέσης/σύνδεσης γονέα-παιδιού, ο οποίος είναι ο μόνος λόγος συνεργασίας των παιδιών.

3. Ο γονέας αγαπάει το παιδί άνευ όρων. Τι σημαίνει άνευ όρων; Δεν ελέγχει, δεν χειρίζεται, δεν μανιπιουλάρει και δεν χειραγωγεί το παιδί ποτέ και σε καμία περίπτωση. Δηλαδή, δεν χρησιμοποιεί τακτικές τύπου: «Δεν σ’αγαπάω πια, επειδή έκανες αυτό…» ή άλλες τεχνικές τιμωρίας ή κι ανταμοιβής ακόμα. Βλέπει, δηλαδή, τον εαυτό του ως προπονητή. Προσφέρει στο παιδί αγάπη και καθοδήγηση. Έτσι το παιδί θα μάθει να διαχειρίζεται το συναίσθημά του κι ως εκ τούτου πως να συμπεριφέρεται.

1. Το Peaceful Parenting αρχίζει με το να κοντρολάρετε τα συναισθήματά σας,

… έτσι ώστε να μπορείτε να είστε υπομονετικοί, συναισθηματικά γενναιόδωροι γονείς που φιλοδοξείτε να είστε – και που κάθε παιδί αξίζει.

2. Αξιολογήστε όλη τη διδασκαλία με βάση το εάν ενισχύει ή εξασθενεί τη σχέση σας με το παιδί σας.

Η πιο αποτελεσματική στρατηγική πειθαρχίας είναι να έχετε στενό δεσμό με το παιδί σας. Τα παιδιά που αισθάνονται συνδεδεμένα με τους γονείς τους, συνήθως, θέλουν να τους ευχαριστήσουν. Τους βγαίνει με φυσικότητα. Σκεφτείτε την αγάπη ως καθοδήγηση κι όχι ως τιμωρία. Η τιμωρία είναι καταστροφική για τη σχέση σας με το παιδί σας και τελικά δημιουργεί περισσότερη κακή συμπεριφορά. Η αγάπη ως καθοδήγηση θέτει όρια κι ενισχύει τις προσδοκίες όπως είναι απαραίτητο, αλλά με έναν ηθικό τρόπο που βοηθά το παιδί να επικεντρωθεί στη βελτίωση της συμπεριφοράς του κι όχι να σας θυμώνει.

3. Αρχίστε όλη τη διόρθωση επιβεβαιώνοντας τη σύνδεση/σχέση σας με το παιδί σας.

Θυμηθείτε ότι τα παιδιά συμπεριφέρονται άσχημα όταν αισθάνονται άσχημα για τον εαυτό τους κι απομακρυσμένα από εμάς.
Κατεβείτε στο ύψος του και κοιτάξτε το στα μάτια: «Έσπρωξες τον αδερφό σου γιατί δεν χώραγες να περάσεις. Δεν σπρώχνουμε, όμως. Το σπρώξιμο πονάει. Πες στον αδερφό σου: «Κάνε λίγο στην άκρη, σε παρακαλώ!»
Σηκώστε το: «Θέλεις να παίξεις κι άλλο, αλλά είναι ώρα για ύπνο.»
Κοιτάξτε το στα μάτια με αγάπη: «Είσαι τόσο αναστατωμένος τώρα.»
Βάλτε το χέρι σας στον ώμο του: «Φοβάσαι να μου πεις για το μπισκότο».

4. Μην διστάσετε να καθορίσετε όρια όπως είναι απαραίτητο, αλλά καθορίστε τα με ενσυναίσθηση.

Φυσικά πρέπει να επιβάλλετε τους κανόνες σας. Αλλά μπορείτε επίσης να αναγνωρίσετε την προοπτική τους. Όταν τα παιδιά αισθάνονται ότι τα καταλαβαίνουν, είναι πιο ικανά να αποδεχθούν τα όριά μας.

«Έχεις πληγωθεί και στενοχωρηθεί πάρα πολύ, αλλά δεν δαγκώνουμε. Χρησιμοποιούμε λόγια και λέξεις για να πούμε στον αδερφό σου πώς αισθανόμαστε».
«Θέλεις να παίξεις κι άλλο, αλλά είναι ώρα για ύπνο. Ξέρω ότι αυτό σε στενοχωρεί».
«Δεν θες να πω όχι, αλλά η απάντηση είναι Όχι. Δεν λέμε: «Σκάσε!» ο ένας στον άλλο, αλλά είναι ok να είσαι λυπημένος και στενοχωρημένος.
«Φοβάσαι, αλλά λέμε πάντα την αλήθεια ο ένας στον άλλο».

5. Σε κάθε εν δυνάμει επικίνδυνη κατάσταση, θα παρεμβαίνετε αμέσως για να καθορίσετε όρια, αλλά ταυτόχρονα θα δημιουργείτε σχέσεις με ενσυναίσθηση.

«Ο κανόνας λέει ότι δεν χτυπάμε. Μπορείς να πεις στην αδελφή σου τι θες και πώς αισθάνεσαι χωρίς να της επιτεθείς».

Αν το παιδί σας δεν δέχεται αυτό που του λέτε:
– Δεν με ενδιαφέρει αυτό που λες, δεν μπορείς να με αναγκάσεις!…
… αυτό σημαίνει ότι η σχέση σας δεν είναι αρκετά ισχυρή για να στηρίξει την ανατροφή με ηρεμία. Αυτό συμβαίνει σε όλους μας από καιρό σε καιρό. Εκείνη τη στιγμή, σταματήστε και σκεφτείτε πώς να ενισχύσετε τη σχέση σας κι όχι πώς ν’αναγκάσετε το παιδί να «νοιαστεί». Η μετατροπή αυτής της κατάστασης σε παιχνίδι εξουσίας το μόνο που θα κάνει είναι να εμβαθύνει ακόμα περισσότερο το χάσμα μεταξύ σας.

7. Αποφύγετε τα Timeouts. Δημιουργούν περισσότερη κακή συμπεριφορά.

Τα timeout αποτελεί απλώς άλλη μια εκδοχή της τιμωρίας με απόρριψη και ταπείνωση. Αφήνει τα παιδιά να διαχειριστούν τα μπερδεμένα συναισθήματά τους μόνα τους, υπονομεύοντας, έτσι, τη συναισθηματική νοημοσύνη. Διασπά, αντί να ενισχύει, τη σχέση σας με το παιδί σας. Δημιουργεί ένα παιχνίδι εξουσίας. Και λειτουργεί μόνο αν κι εφόσον είστε μεγαλύτεροι. Είναι μια πιο ανθρώπινη μορφή εκφοβισμού παρά φυσική πειθαρχία.

8. Αυτό που σκέφτεστε και αισθάνεστε είναι σημαντικότερο από αυτό που λέτε στο πώς αντιδρά το παιδί σας.

Τα παιδιά κάνουν, σχεδόν, ό,τι ζητάμε, αν το ζητήσουμε με αγάπη. Βρείτε έναν τρόπο να πείτε ΝΑΙ αντί για ΟΧΙ ακόμη και όταν καθορίζετε όρια. «ΝΑΙ, ήρθε η ώρα να καθαρίσετε. ΝΑΙ, θα σας βοηθήσω. ΝΑΙ, μπορείτε να γκρινιάξετε γι’αυτό. ΝΑΙ, αν βιαστούμε μπορούμε να διαβάσουμε κι άλλη μια ιστορία. ΝΑΙ, σας λατρεύω και ΝΑΙ, είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένος που είστε παιδιά μου!». Το παιδί σας θα ανταποκριθεί με την ίδια γενναιοδωρία με τη δική σας.

9. Όπως αντιμετωπίζετε το παιδί σας έτσι θα αντιμετωπίζει κι αυτό τον εαυτό του.

Εάν είστε σκληρός με το παιδί σας, θα είναι κι αυτό σκληρό με τον εαυτό του. Αν το αγαπάτε, ενώ παραμένετε σταθεροί για να καθορίσετε τα κατάλληλα όρια, θ’αναπτύξει την ικανότητα να θέτει όρια και για τη δική του συμπεριφορά.

Η σκληρή πειθαρχία κι η τιμωρία παρεμβαίνουν στην ικανότητα του παιδιού να αναπτύξει αυτοπειθαρχία. Το πρόβλημα με την εσωτερικοποίηση της σκληρότητας δεν είναι μόνο ότι κάνει παιδιά και γονείς δυστυχισμένους, αλλά, ότι τελικά, δεν λειτουργεί. Τα παιδιά που έμαθαν να πειθαρχούν χωρίς να αγαπηθούν, δεν θα μάθουν ποτέ να διαχειρίζονται τον εαυτό τους εποικοδομητικά.

Απόδοση στα ελληνικά – Επιμέλεια, Έλενα Θάνου

Πηγή:http://www.themamagers.gr/family/9-apli-tropi-gia-na-exaskisis-peaceful-parenting/2/