Κομμάτια λαχανικών που συνήθως πετάς στα σκουπίδια μπορούν να φυτευτούν και να δώσουν γρήγορα αποτελέσματα χωρίς πολλές απαιτήσεις – μόνο νερό, φως και υπομονή.

Ο γεωπόνος Μιχάλης Κουλιέρης, μέλος της ομάδας πίσω από την ιστοσελίδα κηπουρικής «Τα Μυστικά του Κήπου», επέλεξε πέντε τέτοια λαχανικά που μπορούν να καλλιεργηθούν εύκολα στο σπίτι και μας δίνει όλες τις λεπτομέρειες για να τα καταφέρουμε.   Σύντομα, χωρίς να χρειαστεί καν να αγοράσεις σπόρους, μπορείς να έχεις στο σπίτι έναν μίνι βιολογικό λαχανόκηπο και παράλληλα μια ενδιαφέρουσα δραστηριότητα για παιδιά. Εκείνα βλέποντας τα φυτά να μεγαλώνουν μέρα με τη μέρα θα μάθουν για την έννοια της ανακύκλωσης και την προέλευση της τροφής.

Μαρούλι

Φύτευση: Κόβουμε το κάτω μέρος του μαρουλιού σε μήκος 2-3 εκατοστών και το φυτεύουμε σε χαμηλές γλάστρες και ζαρντινιέρες βάθους 20-30 εκατοστών. Αν θέλουμε να φυτέψουμε περισσότερα μαρούλια, τα τοποθετούμε σε αποστάσεις 20-30 εκατοστών μεταξύ τους. Στη συνέχεια βάζουμε τη γλάστρα σε σημείο με ήλιο ή σε κάποια ημισκιερή θέση. Αν και μπορούμε να το κάνουμε σχεδόν όλο το χρόνο, η καλύτερη εποχή φύτευσης είναι από αρχές Οκτωβρίου έως αρχές Δεκεμβρίου και αρχές Φεβρουαρίου ως μέσα Μαΐου.

Πότισμα: Το μαρούλι έχει σημαντικές ανάγκες σε νερό και χρειάζεται συχνά και μικρά ποτίσματα, ώστε να διατηρείται το χώμα στις γλάστρες σχετικά υγρό. Ποτίζουμε κάθε 2-3 μέρες και φροντίζουμε να μη ρίχνουμε υπερβολική ποσότητα νερού στη γλάστρα.   Συγκομιδή: Τα μαρούλια θα έχουν αναπτυχθεί περίπου 2 μήνες μετά την φύτευση, ανάλογα τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν, καθώς και την ποικιλία του μαρουλιού. Μπορούμε να συγκομίσουμε τα μαρούλια μας κόβοντας ολόκληρο το φυτό από τη ρίζα με ένα μαχαίρι. Αν είμαστε και πιο βιαστικοί ή θέλουμε μεγαλύτερη περίοδο συγκομιδής, μπορούμε να κόβουμε σταδιακά, όταν μεγαλώσουν, τα περιφερειακά φύλλα του μαρουλιού, ανάλογα την ποσότητα που θέλουμε για τις σαλάτες μας. Με αυτόν τον τρόπο, αφήνουμε τα κεντρικά φύλλα του μαρουλιού για να αποκτήσουν μεγαλύτερο μέγεθος και να τα κόψουμε σε επόμενη συγκομιδή.

Κρεμμύδι

Φύτευση: Για το κρεμμύδι, κόβουμε το κάτω μέρος του φρέσκου κρεμμυδιού σε μήκος 2 περίπου εκατοστών μαζί με τη ρίζα και το φυτεύουμε σε γλάστρα ή ζαρντινιέρα με χαμηλό βάθος 15-20 εκατοστών και μεγάλη επιφάνεια, προκειμένου να χωρέσουν αρκετά φυτά. Η φύτευση του κάτω μέρους των φρέσκων κρεμμυδιών γίνεται σε βάθος 1-2 εκατοστών και σε αποστάσεις περίπου 5 εκατοστών, αν πρόκειται για καλλιέργεια φρέσκου κρεμμυδιού ή σε αποστάσεις περίπου 7-10 εκατοστών, αν πρόκειται για καλλιέργεια ξερού κρεμμυδιού. Στη συνέχεια τοποθετούμε τη γλάστρα σε σημείο με ήλιο ή σε κάποια ημισκιερή θέση.

Πότισμα: Τα κρεμμύδια σε γλάστρα χρειάζονται τακτικά ελαφριά ποτίσματα κάθε 2-3 μέρες, καθώς διαθέτουν επιφανειακό ριζικό σύστημα. Mε το πότισμα του κρεμμυδιού πρέπει να εξασφαλίζουμε συνεχώς παρουσία υγρασίας στο επιφανειακό στρώμα της φύτευσης. Βέβαια, το υπερβολικό πότισμα μπορεί να προκαλέσει σάπισμα στον βολβό του κρεμμυδιού.

 Συγκομιδή: Όταν καλλιεργούμε για φρέσκο χλωρό κρεμμύδι στη γλάστρα το συγκομίζουμε, ξεριζώνοντας το, περίπου δύο μήνες μετά τη φύτευση, όταν ο πράσινος βλαστός του κρεμμυδιού φτάνει τα 20-30 εκατοστά, ενώ το υπόγειο μέρος του κρεμμυδιού έχει αποκτήσει κυλινδρικό σχήμα διαμέτρου 1-1,5 εκατοστού. Όταν καλλιεργούμε για ξερό κρεμμύδι σε γλάστρα η συγκομιδή γίνεται περίπου 4 μήνες μετά τη φύτευση, μέσα στο καλοκαίρι.   Κομμάτια λαχανικών που συνήθως πετάς στα σκουπίδια μπορούν να φυτεύουν και να δώσουν γρήγορα αποτελέσματα χωρίς πολλές απαιτήσεις – μόνο νερό, φως και υπομονή.

Σκόρδο

Φύτευση: Παίρνουμε από τα σκόρδα που αγοράσαμε τις εξωτερικές σκελίδες, τις οποίες φυτεύουμε σε βάθος 2-3 εκατοστών, με διαστήματα 10-15 εκατοστών μεταξύ τους. Η κατάλληλη εποχή φύτευσης του σκόρδου, στα πιο ζεστά νότια μέρη, ξεκινά την εποχή Οκτωβρίου – Νοεμβρίου, ενώ στα πιο ψυχρά και ορεινά κατά την περίοδο Φεβρουαρίου – Μάρτίου. Τα σκόρδα ευδοκιμούν σε δροσερό καιρό κατά την ανάπτυξη του φυλλώματος τους και σε πιο υψηλές θερμοκρασίες κατά το σχηματισμό των βολβών.

Πότισμα: Όσον αφορά το πότισμα, τα σκόρδα είναι σχετικά ανθεκτικά στην ξηρασία και δεν χρειάζονται νερό πολύ συχνά. Το υπερβολικό πότισμα, ειδικά μετά τη φύτευση, μπορεί να σαπίσει το φυτό μας. Επίσης, μέσα στην άνοιξη, 2-3 βδομάδες πριν από το τελικό στάδιο συγκομιδής, το πότισμα θα πρέπει να σταματήσει για να ωριμάσουν σωστά οι κεφαλές του σκόρδου.

Συγκομιδή: Το φρέσκο σκόρδο συγκομίζεται 2-3 μήνες μετά τη φύτευση, όταν το ύψος του φυλλώματος φτάνει περίπου στα 20 εκατοστά. Η συγκομιδή του ξερού σκόρδου γίνεται 6-8 μήνες μετά τη φύτευση, όταν τα περισσότερα φύλλα του κιτρινίσουν και πλαγιάσουν προς το έδαφος. Βγάζουμε τους βολβούς από τη γλάστρα και τους αφήνουμε πάνω στο χώμα για να τους αποξηράνουμε και τους καλύπτουμε με τα ξεραμένα φύλλα τους, για να μην έχουμε προβλήματα εγκαύματος από τον ήλιο.

Σχοινόπρασο

Φύτευση: Μπορούμε να κόψουμε το κάτω τμήμα του σχοινόπρασου, μήκους 2-3 εκατοστών, μαζί με τη ρίζα και να το φυτέψουμε σε ζαρντινιέρες ή γλάστρες βάθους 20-30 εκατοστών, σε αποστάσεις περίπου 20 εκατοστών μεταξύ τους. Το σχοινόπρασο θέλει δροσερό περιβάλλον, είναι ανθεκτικό στο κρύο και σε ηλιόλουστες θέσεις παρουσιάζει καλύτερη ανάπτυξη και παραγωγή.

Πότισμα: Το σχοινόπρασο αγαπά το δροσερό περιβάλλον, γι’ αυτό ποτίζουμε τακτικά κάθε 2 μέρες, ειδικά την περίοδο της άνοιξης και του καλοκαιριού, και προσέχουμε να μην αφήνουμε το χώμα να στεγνώνει για πολύ. Συγκομιδή: Το σχοινόπρασο, ως πολυετές φυτό που δεν χάνει το φύλλωμα του τον χειμώνα, μας επιτρέπει να κόβουμε φύλλα όλο τον χρόνο. H συγκομιδή των φύλλων του μπορεί να ξεκινήσει έναν μήνα μετά τη μεταφύτευση των φυτών ή δύο μήνες μετά τη σπορά του. Τον πρώτο χρόνο μπορούμε να κάνουμε 3-4 συγκομιδές, ενώ τα επόμενα χρόνια μπορούμε να συγκομίζουμε φύλλα μία φορά τον μήνα.

Κατά τη συγκομιδή, κόβουμε τα φύλλα από τη βάση του φυτού, 4-5 εκατοστά πάνω από το χώμα, ώστε να μπορέσει το φυτό μας να αναπτύξει σύντομα πάλι πλούσια βλάστηση. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τα άνθη του σχοινόπρασου, που ανθίζουν Μάιο-Ιούνιο, τρώγονται και αυτά.

Σέλινο και σέλερι

Φύτευση: Κόβουμε το κάτω τμήμα του σέλινου ή του σέλερι σε μήκος 2-3 εκατοστών και το φυτεύουμε σε βάθος περίπου 5 εκατοστών, σε γλάστρα βάθους 20-30 εκατοστών. Αν θέλουμε να φυτέψουμε περισσότερα φυτά, τα τοποθετούμε σε ζαρντινιέρα και σε αποστάσεις 20 εκατοστών μεταξύ τους. Για να έχει υγιές καταπράσινο φύλλωμα, τo σέλινο θέλει δροσερό περιβάλλον και ηλιόλουστες ή ημισκιερές θέσεις με θερμοκρασίες 16-20°C.

Πότισμα: Το σέλινο και το σέλερι χρειάζεται τακτικό πότισμα κάθε 2-3 μέρες για να εξασφαλίζουμε ικανοποιητική υγρασία στο χώμα της γλάστρας. Αν το πότισμα γίνει αραιότερο και δεν έχουμε δροσερό εδαφικό περιβάλλον, το σέλινο θα αρχίζει να πικρίζει, ενώ οι βλαστοί του δεν θα είναι τόσο τραγανοί, καθώς αποκτούν ίνες στο εσωτερικό.

Συγκομιδή: Το σέλινο και το σέλερι χρειάζονται τουλάχιστον 3-4 μήνες, μετά τη φύτευση, για να αποκτήσουν ικανοποιητικό φύλλωμα και τραγανούς βλαστούς, ώστε να μπορέσουμε να το κόψουμε και να το αξιοποιήσουμε στην κουζίνα μας.

Πηγή: www.lifo.gr